سفر با دوربین‌ روی پرده نقره‌ای

در «تلما و لوئیز» ریدلی اسکات که اوایل دهه 90 میلادی ساخته شد، 2 زن جوان که اهل ناکجاآباد هستند و زندگی بسیار معمولی دارند، به جاده می‌زنند تا «آزادی» را پیدا کنند. هیچ‌یک از این دو ضعیف، احمق یا کوتاه فکر نیستند، اما شرایط زمانه باعث شده تا یکی تبدیل به یک مستخدمه شود و دیگری همسر خانه‌دار مردی باشد که خشونت زیادی اعمال می‌کند و هویت او را نادیده می‌گیرد. این دو موجود زخم‌خورده قابل تاسف‌خوردن نیستند. آنها همیشه می‌دانستند جاده‌ای وجود دارد که می‌تواند آنها را در دل خود جای دهد و حالا که شرایط و امکانات مهیا شده، فرصت آن پدید می‌آید تا آنها به تنفس در هوای تازه‌ای بپردازند که همیشه نیازمند آن بوده‌اند.

میثاق و قرارداد فیلم‌های جاده‌ای این است که امکان یک آزادی محدود و مختصر را فراهم و پس از آن است که فشار خود را وارد می‌کند. در این حالت است که کاراکتر اصلی احساس می‌کند گاز گرفته شده (یا ضربه خورده)‌ و سخت هم گاز گرفته شده است. در تلما و لوئیز 2 شخصیت محوری قصه برای لحظاتی، آزادی را کشف می‌کنند، اما برخورد احمقانه با یک «متجاوز» ـ که منجر به تیراندازی در یک پارکینگ بیرون از یک مکان موسیقی می‌شود ـ آنچنان آنها را درگیر خود می‌کند که بقیه سفرشان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اهمیتی ندارد که کاراکترهای قصه به دنبال آزادی هستند، نه خطر. در یک فیلم جاده‌ای، خطر است که به دنبال کاراکترهای قصه می‌آید. جاده در این فیلم‌ها همیشه به بن‌بست ختم می‌شود.

ادامه مطلب ...

تعطیلات زیر آب

درباره سفری فوق‌العاده صحبت می‌کنیم! قرار است به شما گردشگران مکان‌ها و تورهای عجیب و غریب را معرفی کنیم. تورهای عجیب را مطمئنا برای من و شما طراحی نکرده‌اند. این تورها مخصوص کسانی است که دیگر از دیدن دیوار چین و برج ایفل و رژه رفتن در جزایر قناری خسته شده‌اند و با تکیه بر حساب بانکی‌شان دنبال ماجراجویی‌های پر‌خرج‌تر هستند.

گردشگری زیردریا!

یک ماجراجوی استرالیایی 2 هفته زیر آب زندگی کرد، برای تولید برق دوچرخه‌سواری کرد و از جلبک نیز برای تولید اکسیژن استفاده کرد. هدف این ماجراجوی ۲۹ ساله که دست به این کار پر‌تشویش و ترسناک زد، این بود که چراغی را روی چالش‌های روان‌شناختی و عملی زندگی در محیطی بیگانه روشن کند.

خانه موقت او،جعبه‌ای به طول ۱۰ فوت (3متر و 30سانت)، به عنوان اولین زیستگاه خودکفا و خوداستوار شناخته شد. او زندگی در چنین شرایطی را به خانه‌ای گرم ترجیح داد.

ادامه مطلب ...

پرسیدن ، راه را دور نمی‌کند

1 - فرم ادعانامه خسارت بار را چگونه دریافت کنیم؟

اگر توشه همراه شما که به قسمت بار هواپیما تحویل داده‌اید دچار آسیب و مشکلی شده و جزو لوازم غیرمجاز نبوده می‌توانید با مراجعه به قسمت جامه‌دان شرکت هواپیمایی مورد استفاده خودتان که در فروگاه مقصد شماست نسبت به پرکردن فرم مخصوص اقدام نمایید و اگر بار همراه شما نیز گم شده باشد از همین مکان می‌توانید اقدام نمایید. البته با ارائه رسیدهای مربوطه (یا همان تگ‌های بلیت) هنگام دریافت کارت پرواز در فرودگاه مبدأ.

2 ـ چگونه از امنیت کشور مقصد باخبر شویم؟

مناسب‌ترین راه برای این موضوع استعلام از وزارت امور خارجه ایران برای هر گردشگری خواهد بود، بنابراین می‌توانید با روابط عمومی این وزارت تماس گرفته و در مورد امنیت کشور مورد نظر پرس و جو کنید.

3 ـ اگر از آژانس مسافرتی خود شکایت داشتیم چه کار باید انجام دهیم؟

اگر از آن دسته گردشگرانی هستید که آژانس مسافرتی شما برایتان دردسرساز شد، جهت رسیدگی به این موضوع می‌توانید در دادسرای ویژه فرودگاه‌های کشور ‌طرح شکایت کنید.

این روند در ایام نوروز با جدیت و رسیدگی کامل‌تری از طرف مسوولان امر انجام خواهد شد.

4 ـ درخصوص پروازهای لغو شده چگونه می‌توان شکایت کرد؟

بهترین روش برای رسیدگی به این موضوع تماس تلفنی با معاونت هوانوردی و امور بین‌المللی سازمان هواپیمایی کشوری برای گردشگران خواهد بود که می‌توانید از اطلاعات ‌‌118 شماره تلفن این معاونت را دریافت‌کنید.

5ـ اگر هنگام سفر در یکی از کشورهای خارجی پول‌هایمان گم شد، چه کنیم؟

البته امیدواریم که هرگز چنین مشکلی برای شما اتفاق نیفتد، اما در برخی از کشورها موضوع جیب‌بری بسیار مرسوم و متداول است بنابراین بهترین روش برای جلوگیری از این موضوع همراه نداشتن بیش از نیاز پول برای شماست، اما اگر این مشکل را داشتید و مبلغی هم به عنوان اندوخته نزد صندوق امانات هتل یا اتاق خود نداشتید بهترین روش این است که خودتان را به دفتر کنسولگری یا سفارت ایران در آن کشور برسانید و از آنجا کمک بخواهید. بنابراین حتما قبل ازسفر آدرس و شماره تلفن‌های سفارت ایران را در کشور مقصدتان همراه داشته باشید.

علی شاهیده

تماشاگه آب

عکس‌های اصغر بشارتی، عکاس محلی، مرا به قشم می‌برد، به ژرفای آب‌ها. به دنیایی که در آن می‌شود معلق شد، می‌شود معلق ماند و موسیقی مسخ‌کننده و ملایم آب را شنید و ماهی‌ها و مرجان‌ها و ستاره‌های دریایی را تماشا کرد که فاصله شان با چشم‌ها بسیار کم شده است؛ کم، به نازکی شیشه‌ای روی ماسک غواصی!

ادامه مطلب ...

بدون ویزا سفر‌ کنید

پیشرفت‌های تکنولوژیک در دنیای مجازی باعث شده تا برخی سایت‌های فرهنگی و مرتبط با جهانگردی و گردشگری، فضایی را به دیدار مجازی یا سفر مجازی اختصاص دهند.

به‌عنوان مثال فردی که قصد دارد به شهر یا کشوری برای دیدن آثار تاریخی و طبیعی سفر کند و هزینه این سفر را ندارد ، با مراجعه به سایت‌های گردشگری آنلاین می‌تواند یک پیش سفر مجازی انجام دهد؛ به این معنا که با یک کلیک روی لینک آثار تاریخی یا طبیعی، می‌تواند فضای تصویری منطقه مورد نظر را به‌صورت سه‌بعدی مشاهده کند، به طوری که گویا فرد تجربه سفر به آن منطقه را داشته و به آنجا رفته است.

ادامه مطلب ...

کورس ماشین‌ها با هواپیما

فرودگاه گیبرالتار که فرودگاه نورث فرانت نیز نامیده می‌شود در جنوب غربی قاره اروپا و در شبه‌جزیره ایبری قرار دارد. این فرودگاه یک فرودگاه غیرنظامی است و تحت نظر بریتانیا اداره شده و مورد استفاده نیروی هوایی سلطنتی قرار می‌گیرد.

این فرودگاه جزو معدود فرودگاه‌های کلاس‌A در جهان است؛ البته مهم‌ترین نکته در مورد این فرودگاه این است که فرودگاه گیبرالتار پنجمین فرودگاه خطرناک جهان و اولین فرودگاه خطرناک اروپا به‌شمار می‌رود.

تصور کنید هنگام فرود هواپیما شما مستقیما به سمت آب‌های نیلگون اقیانوس شیرجه بزنید و روی باندی که از حریم ساحل تجاوز کرده و وارد دریا شده فرود بیایید. این باند نسبت به سایر باندهای استاندارد دنیا کوتاه‌تر بوده و هواپیما‌ها برای شروع پرواز باید مسیر کوتاه‌تری را طی کرده و با سرعت بیشتری اوج بگیرند. تصور کنید با هواپیما با سرعتی بالاتر از حد معمول به سمت دریا حرکت می‌کنید.

این میزان هیجان برایتان کافی نیست... .

بسیار خب پس باید اضافه کنیم که این فرودگاه تنها فرودگاه جهان است که در آن تقاطع و چراغ راهنمایی وجود دارد! بله درست متوجه شدید این فرودگاه دارای تقاطع مستقیم با یکی از بزرگراه‌های مخصوص اتومبیل است که به وسیله چراغ راهنمایی به ترتیب به هواپیما‌ها و ماشین‌ها اجازه تردد داده می‌شود. نام این بزرگراه وینستون چرچیل است که می‌توان آن را یکی از عجیب‌ترین بزرگراه‌های دنیا دانست.

در مجموع باند کوتاه، امتداد آن در آب‌های دریا و همچنین تقاطع مستقیم اتوبان با باند فرودگاه که در واقع می‌توان گفت بخشی از باند پرواز و بزرگراه مشترک بوده و برای استفاده همزمان هواپیماها و اتومبیل‌ها طراحی شده، این فرودگاه را در زمره عجیب‌ترین فرودگاه‌های جهان قرار داده است.

این فرودگاه در جنگ جهانی دوم زمانی که این منطقه یکی از نقاط استراتژیک مورد استفاده ارتش انگلستان بود، ساخته شد و تا سال 1987 کاربری نظامی داشت، اما در این سال براساس قرارداد منعقد شده بین دولت‌های اسپانیا و انگلستان بنا شد تا از فرودگاه در زمینه غیرنظامی استفاده شود. فرودگاه گیبرالتار دارای 2ترمینال قدیم و جدید است. به تازگی ترمینال قدیمی برای پروازهای خروجی و ترمینال جدید برای پروازهای ورودی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

امروزه این فرودگاه با تمامی موارد عجیبش به دلیل رعایت استانداردهای امنیتی بالا دارای پرواز‌های هفتگی منظم به بسیاری از شهرهای اروپا ازجمله لندن و مادرید است و نکته جالب این است که بسیاری از مسافران تنها به دلیل هیجان‌انگیز بودن پروازهای این باند و همچنین تجربه کردن حرکت با هواپیما در بزرگراه ترجیح می‌دهند برای سفرهای خود از پروازهای این فرودگاه استفاده کنند. در واقع این فرودگاه نمونه‌ای موفق یک جاذبه گردشگری است.

پلی به ناکجاآباد

جاده‌ها را می‌توان رگ‌های زندگی بخش صنعت گردشگری دانست. بدون جاده سفر معنی نداشت و انسان ناگزیر به یکجا ماندن بود. امروزه جاده‌ها و کیفیت آن در هر کشوری از شاخصه‌های اصلی پیشرفت محسوب می‌شود. در این بین انسان برای سهولت در حرکت و همچنین کوتاه‌تر شدن مسیر روی عوارض طبیعی مانند دره‌ها و رودها اقدام به ساخت پل می‌کند. به طور معمول پل‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که باعث اطمینان خاطر و رضایت عابران شوند، اما این موضوع در مورد پل استورسیسوندت در کشور نروژ صدق نمی‌کند.

اگر شما جزو راننده‌ها یا مسافران عصبی هستید به شما هشدار می‌دهیم اگر قصد گذر از پل استورسیسوندت را دارید باید خود را از قبل آماده کنید. به نظر بیشتر راننده‌هایی که تجربه گذشتن از این پل را دارند، هنگام گذشتن از پل به شما احساس شیرجه رفتن در حوضچه‌ای یخی دست می‌دهد. ساختار این پل به گونه‌ای است که چشمان شما را کاملا فریب داده و هر لحظه منتظر تمام شدن جاده هستید زیرا نوع زاویه‌بندی پل به گونه‌ای است که وقتی ابتدای آن قرار می‌گیرید به نظر می‌رسد در میانه راه جاده تمام شده و در واقع چیزی شبیه یک دایو شنا در برابر شما وجود دارد که با سرعت به سمت انتهای آن در حال حرکت هستید.

پل استورسیسوندت به عنوان یکی از ترسناک‌ترین پل‌های دنیا شناخته شده و امروزه در بین مردم اروپا به نام پلی به ناکجاآباد معروف است. دلیل این نامگذاری هم طراحی عجیب و غریب پل و زاویه‌بندی منحصر به فرد آن است که اگر راننده لحظه‌ای چشم خود را از جاده بردارد امکان انحراف از مسیر و سقوط به داخل آب وجود دارد. از سوی دیگر طراحی این پل به گونه‌ای است که شما امکان مشاهده مسیر مستقیم را در فاصله دور ندارید.

پل استورسیسوندت بلندترین پل در بین 8 پل ساخته شده در جاده آتلانتیک است که خاک اصلی نروژ را به جزیره‌های آورویا متصل می‌کند. این پل حدود 260 متر طول دارد و سال 1989 افتتاح شد. همچنین تا سال 1999 خودرو‌هایی که از آن استفاده می‌کردند ملزم به پرداخت عوارض بودند. همواره خطرناک بودن این پل در بین مردم باعث شهرت زیاد پل بود و این موضوع برای بسیاری از گردشگران به صورت جاذبه‌ای برای دیدن این پل در آمده بود تا این که در سال 2011 این پل توسط روزنامه دیلی میل انگلستان با نام جاده‌ای به ناکجاآباد به جهانیان معرفی شد.

این که چرا این پل به این شکل ساخته شده، رازی است که تنها طراحان و معماران این پل از آن خبر دارند و متاسفانه تاکنون نیز دلیلی برای این معماری عجیب و غریب ارائه نکرده‌اند.

به هر حال نگران نباشید. این پل به اعتقاد مسوولان راهداری کشور نروژ دارای استانداردهای کافی است و تنها به دلیل ساختار عجیب و غریب آن زاویه‌بندی خطرناک آن به نظر می‌رسد. در هر صورت باید پذیرفت این پل را نمی‌توان جزو پل‌های معمولی به شمار آورد و برای عبور از آن شما باید بیش از حد معمول احتیاط کنید.

آرش کیوانی

گردشگری زمستانی یخ زد

بیشتر ما وقتی در خلوتمان برای سفر برنامه‌ریزی می‌کنیم تصویری از ساحلی خلوت با آب‌های آبی و درختان نارگیل را در ذهن خودمان به عنوان بهترین مکان برای سفر تصور می‌کنیم، غافل از این که درخشش دانه‌های یخی و انعکاس نور خورشید در یک روز سرد زمستانی هم می‌تواند جذاب و مفرح باشد.

به یاد بیاورید، شور و هیجان روزهای برفی و سرد زمستان را که خبری از درس و مدرسه نبود، کمک کردن به پدر هنگام پارو کردن برف پشت‌بام اولین جاذبه این روزها بود، اما طلایی‌ترین قسمت روز ساختن آدم برفی‌هایی زیبا با بچه محله و حفر تونل برفی در پشته‌ای از برف در خیابان بود. همین علاقه که از کودکی همراه همه ماست باعث ظهور بخشی به عنوان گردشگری زمستانی در سراسر جهان شده است. این رونق و ظهور به رنگ و نژاد و کشور بستگی ندارد بلکه همه جای این کره خاکی تفریحات زمستانی هر ساله باعث جذب تعداد بیشماری گردشگر به مناطق سردسیری (البته دارای امکانات مناسب تفریحات زمستانی) می‌شود.

شاید بسیاری فصل تابستان را بهترین و پررونق‌ترین فصل سال برای صنعت گردشگری بدانند، اما این روزها با توجه به صنعتی شدن بیشتر زندگی‌ها این مرزبندی زیاد درست نیست. بلکه بیشتر ساکنان این کره خاکی و جوامع صنعتی با توجه به زمان کار خود اقدام به برنامه‌ریزی برای سفر و گردش می‌کنند. بنابراین پایان فصل تابستان را نباید پایان فصل گردشگری دانست، بلکه با شروع فصل سرما بسیاری از زیرمجموعه‌های صنعت گردشگری تازه شکوفا می‌شوند و گرمایی مطبوع برای جذب حداکثری گردشگران خواهند داشت.

اگرچه صحبت از گردشگری زمستانی شاید چند رشته ورزشی خاص را مثل اسکی روی برف یادآوری کند، اما در حال حاضر زیرمجموعه‌های گردشگری ورزش‌های زمستانی آنچنان متنوع شده که شاید باورکردنی نباشند. به طور کلی اگر مایل به نام بردن بخشی از زیرمجموعه‌های صنعت گردشگری زمستانی باشیم می‌توانیم از اسکی روی برف، اسنوموبیل، هتل‌های یخی، ماهیگیری روی دریاچه یخزده، راهپیمایی برفی، ساخت مجسمه‌های یخی و کمپ‌های زمستانی اشاره کنیم.

به عنوان مثال جشنواره یخی هاربین در کشور چین سالانه هزاران گردشگر خارجی را به سمت شمال کشور چین و بدترین شرایط آب و هوایی این سرزمین پهناور می‌کشاند و درآمدی سرشار را برای ساکنان و دست‌اندرکاران صنعت گردشگری زمستانی خود فراهم می‌کند حال آن که چندی پیش با اولین برف زمستانی همه چیز در مناطق سردسیر و زمستانی به خواب زمستانی فرو می‌رفتند و خبری از شور و شوق مردم نبود.

هتل‌های یخی که هر ساله با اولین برف زمستانی برپا می‌شوند بهتر و بیشتر از هر هتل 5 ستاره‌ای در منطقه پذیرای گردشگران زمستانی هستند. این شهر هرچه سردتر باشد گرمای حضور گردشگران زمستانی آن بالاتر خواهد بود و شادی و رونق صنعت گردشگری هاربین سختی‌های سرما را از بین خواهد برد. با توجه به تمام این جذابیت‌ها و درآمدزایی بالا، بیشتر کشورهای سردسیر با برنامه‌ریزی‌های دقیق خود برای فصل زمستان سعی کرده‌اند طبیعت خشن و بی‌محصول زمستانی خود را به فصلی پرحاصل تبدیل کنند، در حالی که بسیاری از کشورهای گرمسیری هم از این علاقه مردم استفاده کرده‌اند و با راه‌اندازی پیست‌های مصنوعی اسکی برای جذب بیشتر گردشگران زمستانی به منطقه سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

با توجه به موقعیت جغرافیایی بسیاری از کشورها در کره زمین آن دسته از کشورهایی که در منطقه گرمسیری واقع شده‌اند امکان تجربه برف و تفریحات زمستانی را ندارند و علاقه‌مندان به ورزش‌ها و تفریحات زمستانی آنها باید از امکانات دیگر کشورها استفاده کنند که این خود طلایی‌ترین فرصت را برای صنعت گردشگری کشورهای سردسیر مهیا می‌کند؛ به عنوان مثال طبق آمار بسیاری از مجلات گردشگری در جهان سال 2007 میلادی بیشترین میزان گردشگران زمستانی تعطیلات خود را در ایالات متحده آمریکا و کانادا سپری کرده‌اند، اگرچه کشورهای دیگر هم توانسته اند تعدادی از مسافران زمستانی خود را پذیرایی کنند، اما امکانات بسیار مناسب در کنار برگزاری برخی بازی‌های بین‌المللی زمستانی در این دو‌کشور باعث جذب حداکثری مسافران زمستانی شده است.

اما گردشگری زمستانی در ایران همانند مردیخی دوران باستان سال‌هاست یخ‌زده و بدون توجه به حال خود رها شده، اگرچه طبیعت چهارفصل ایران بهترین و مناسب‌ترین فرصت را برای سرمایه‌گذاری در این صنعت مهیا کرده، اما نواحی کوهستانی و برفگیر ایران همچون دامنه‌های زاگرس و البرز سال‌هاست با اولین برف زمستانی به خواب سنگین فرو می‌روند و تا بهار سال بعد خبری از شور و نشاط در آنها نیست.

مناطقی چون همدان، شهرکرد، اردبیل و دیگر شهرهای سردسیر ایران با داشتن امکاناتی بسیار مناسب از نظر طبیعی برای گردشگران زمستانی بدون توجه مسوولان و دست‌اندرکاران صنعت بی‌رمق گردشگری ایران به حال خود رها شده‌اند. موقعیت استثنایی ایران از نظر زیرساخت‌های طبیعی، اجتماعی، فرهنگی و همچنین سیستم حمل و نقل بسیار مناسب در این مناطق همانند راه‌آهن می‌تواند خواب زمستانی این شهرها را به جشنی ملی و پرشور و هیجان در فصل زمستان تبدیل کند و برای ساکنان منطقه همانند فصل برداشت محصول پردرآمد باشد. سرمایه‌گذاری و رونق گردشگری زمستانی در پیست‌های اسکی، دریاچه‌های آبگرم و طبیعت بسیار مناسب استان‌های غربی کشور بهترین و مطمئن‌ترین منبع اشتغال‌زایی برای ساکنان منطقه است و صنعت یخ‌زده گردشگری شهرهایی چون همدان و شهرکرد را جانی دوباره می‌بخشد. ‌گردشگری زمستانی که بتازگی رشد و گسترش خود را بین کشورهای جهان آغاز کرده می‌تواند جان‌پناهی بسیار گرم و نرم برای صنعت یخ‌زده صنعت گردشگری ایران باشد اگر مسوولان 2بخش خصوصی و دولتی بتوانند با برنامه‌ریزی، همفکری و استفاده از زیرساخت‌های بسیار مناسب کشور آن را سرپا نگه دارند. البته هرگز نباید نقش مسوولان ورزشی را در احیای صنعت بی‌رمق گردشگری ایران نادیده گرفت.

نیره کردبچه

دیروز و امروز در بازار تهران

ایستگاه 15 خرداد از مترو پیاده می‌شوی، فضا متفاوت می‌شود. آدم‌ها یا خیلی خسته‌اند‌ یا این که کلی بار و کیسه دستشان است. شما هم می‌توانید مثل من یک بار بدون قصد خرید، بدون هزینه کردن زیاد، متفاوت از همیشه به دیدن بازار بزرگ تهران بروید. حتما کلی از اسم‌هایی را که تا امروز از افراد قدیمی‌تر شنیده‌اید، به راحتی اینجا پیدا می‌کنید. اگر هم خودتان به قول معروف بچه کف بازار هستید، یا خاطره‌ها برایتان زنده می‌شود یا از این همه تفاوت بازار قدیم و جدید حیرت‌زده می‌شوید. بازار بزرگ تهران یک جوری است که اگر فقط چند سال به آن سر نزده باشی، برایت متفاوت است، از این همه ساخت‌وساز و تغییرهای زیاد.

ادامه مطلب ...

میراثی ‌جهانی در دل روستا

با هر بار رفتن، کلمات در وجود آدمی زایشی دوباره می‌یابند آن هم در زمستانی که دیگر از سفیدی برف خبری نیست. در سفر، واژه‌ها در اوج سکوت، فریاد می‌کشند. دوباره سفر، شاید این هجرت‌های کوتاه سرآغاز یک سفر بزرگ در انسان باشد.

تنها و تنها دیدن ایران و مناظر باشکوهش، روح عصیانگر انسان را آرام نمی‌کند، هر وجبش را باید فهمید، ادراک کرد و دل داد، تا بی‌نهایت... و این قصه همچنان ادامه دارد.

در این فصل که هوا سخت سرد است، سفر به یک روستای جنوبی، اندکی گرما را میهمان نهانخانه دل می‌کند. این دهکده «خماط» نام دارد، به لحاظ خط و خطوط جغرافیایی که اصلا با روح انسان سازگار نیست، تابع شهرستان شوش است. آرامگاه بزرگ پیامبر عصر خود، ‌دانیال‌ نبی در شوش است و شوش پیامی الهی با خود دارد، تنها باید اندکی رست از این عالم ‌ناسوت‌!

ادامه مطلب ...