بررسی نرم‌افزار FXware Currency بر روی تلفن‌های همراه هوشمند
یکی از مشکلات عمده مسافران در سراسر دنیا نبود وجود پایداری در نرخ تبدیل ارز است به نحوی که این موضوع در برخی از موارد موجب ضرر‌های هنگفت مسافران خواهد شد، البته این مشکل بیشتر در کشور‌هایی به چشم می‌خورد که دارای چند نرخ رایج مالی هستند ولی خوشبختانه در ایران به علت دارا بودن نرخ دقیق پول ملی به عنوان مرجعی واحد در سراسر کشور این مشکل گریبانگیر مسافران نیست و به هیچ عنوان در داخل کشور نیازی به ارزیابی نرخ تبادل ارز در سطح جهانی نخواهیم داشت ولی به مجرد سفر کردن و خروج از ایران با چنین مشکلی روبه‌رو خواهیم شد، برای مثال شما تصمیم دارید به کشور استرالیا سفر کنید و در مهیاسازی برای سفر، نرخ ارز همراه شما از جنس یورو است، مسلما استفاده از یورو در کشور استرالیا برای شما به صورت مستقیم امکان‌پذیر نخواهد بود.
ادامه مطلب ...جای خالی سفرهای ایرانیان
در تعریف مختصر، گردشگری کشاورزی به معنای برنامه‌ریزی برای سفر گردشگران به مقصد مزرعه‌ها، مراکز کوچک تولید محصولات غذایی در روستاها (مانند کارگاه‌های تولید پنیر) یا مراکز دامداری سنتی در روستاست. در حقیقت اصلی‌ترین هدف این شاخه از گردشگری مشاهده کشاورزان در مزارع حین انجام کار یا بازدید از مراتع و دامداران به منظور تفریح و کسب اطلاعات بیشتر است. البته باید به این نکته هم اشاره کرد، شاید یکی از اصلی‌ترین اهداف گردشگری کشاورزی، خارج کردن انسان امروزی از شهرها و وارد کردن او به جو زیبا و سالم روستا‌هاست. جایی که در آن برای خود ما و کودکانمان فرصتی مهیا می‌شود تا محصولاتی که به صورت آماده در فروشگاه‌ها عرضه می‌شوند را مشاهده کنیم که در کجا و چگونه تولید شده‌اند یا این که حیوانات اهلی و دام و طیور چگونه رشد می‌کنند.
امروزه در بسیاری از کشورهای دنیا مانند فرانسه، قبرس، یونان و آمریکا گردشگری کشاورزی نقش مهمی در سفرهای مردم ایفا کرده و شرکت‌های برنامه‌ریز برای این نوع سفر با مهیا کردن مراکز اقامتی در روستاهای خوش آب و هوا، شرایط لازم را برای حضور گردشگران در این مناطق فراهم می‌کنند تا علاوه بر باز شدن افق‌های جدیدی در عرصه گردشگری، اقتصاد مناطق روستایی مورد بازدید نیز رونق گرفته و سطح زندگی مردم این نواحی بهبود پیدا کند.
از پیشگامان این عرصه جدید در گردشگری می‌توان به کشورهای آلمان، فرانسه، سوئیس و اتریش اشاره کرد. به تازگی در کشور آلمان برخی از موسسات گردشگری بسته‌های جدیدی را برای گذراندن ماه عسل زوج‌های جوان تدارک دیده‌اند که در این برنامه عروس و داماد پس از برگزاری مراسم ازدواج راهی سفری چند مرحله‌ای به مناطق مختلف می‌شوند که شامل اقامت در کلبه‌های کوهستانی، ویلاهای ساحلی و خانه‌های جنگلی است. یکی از دیگر بخش‌های این سفر ماه عسل، اقامت در کلبه‌های روستایی و تجربه زندگی روستایی برای یک یا 2 شب است که صدالبته در طول این مدت از مهمانان با غذاهای طبیعی و فرآورده‌های روستایی پذیرایی شده و تجربه جالبی برای شروع زندگی مشترک آنهاست.
گفتنی است، بیشتر گردشگرانی که به گردشگری روستایی پرداخته‌اند برخلاف آنچه در ابتدا می‌پنداشتند نه‌تنها اوقات کسل‌کننده‌ای را در روستا نگذراندند، بلکه برای آنها فرصت تجربه کردن کارهایی فراهم شد که به هیچ وجه در زندگی ماشینی و روزمره شهری امکان آن را نداشتند. مواردی مانند سوار شدن به ارابه‌های روستایی، اسب سواری، شکار در نواحی اطراف روستا و از همه مهم‌تر تجربه کردن آرامش موجود در روستا، از کارهایی است که در دوران زندگی شهری و امروزی خود شاید تا به‌حال انجام نداده باشیم.
در کنار فرصت‌های گردشگری موجود در روستا می‌توان از توانایی بالقوه این مناطق برای ارائه مواد غذایی سالم و طبیعی نیز بهره‌برداری کرده و با راه‌اندازی بازارچه‌‌های کوچک محصولات طبیعی و ارگانیک بر جاذبه‌های این گونه از گردشگری افزود. در این حالت از داد و ستد علاوه بر رضایت‌خاطر دو طرف معامله نه‌تنها کالا با قیمت کمتری به‌دست مصرف‌کنندگان می‌رسد بلکه با از بین رفتن واسطه‌های معمول و حذف قیمت حمل و نقل، روستائیان نیز می‌توانند محصولات خود را با سود بیشتری به فروش برسانند.
شاید مهم‌ترین نکته‌ای که در مورد این گونه از گردشگری باید به آن توجه کرد، احترام به سنت‌های موجود در روستاهای میزبان و تلاش‌نکردن برای ایجاد تغییر در زندگی، فرهنگ و آداب و رسوم این مناطق است. خوشبختانه در کشور ما ایران نیز با توجه به‌وجود مناطق روستایی فراوان و تنوع آب و هوایی در بخش‌های مختلف کشور؛ امکان برنامه‌ریزی برای گسترش این گونه از روستاگردی در ایران هم وجود دارد. اگرچه در حال حاضر مراکز روستایی مانند میمند، ابیانه، کندولوس و... گردشگران بسیاری را به‌خود جذب می‌کند، ولی وضعیت کنونی تنها کمتر از 10 درصد از ظرفیت‌های موجود است و می‌توان با ارائه امکانات و تسهیلات لازم و با انجام تبلیغات کافی و معرفی جاذبه‌های موجود در روستاها، این گونه از گردشگری را در کشورمان نهادینه کرده و افق‌های جدیدی در گردشگری ایرانی
ترسیم کنیم.
حرفه‌ای شدن گردشگری
هم‌اکنون اندک زمانی را پشت‌سر گذاشته‌ایم و زمان آن فرا رسیده است، به این پرسش اساسی پاسخ دهیم که به راستی چگونه می‌توان احتمال بروز چنین حوادثی را به صفر یا حداقل به کمترین میزان رساند؟
مهم‌ترین پاسخ برای پرسش بالا در گرو «حرفه‌ای شدن» گردشگری است.
حرفه‌ای شدن گردشگری هم به جایگاه دست‌اندرکاران و شاغلان حوزه گردشگری برمی‌گردد و هم حوزه مسافران و گردشگران را دربرمی‌گیرد.
مفهوم حرفه‌ای شدن گردشگری در میان دست‌اندرکاران و مجریان به این معناست که حوزه گردشگری باید از شغل تفننی و بدون چارچوب خارج شود و شکل یک شغل رسمی به خود بگیرد، به این معنا که اشتغال و کسب و کار و امرار معاش افراد از این راه تامین شود، در این صورت می‌توان انتظار رخدادهای جدید در این حوزه را داشت.
هنگامی که از حرفه‌ای شدن سخن می‌گوییم، به صورت طبیعی موضوع آموزش به یک بحث جدی تبدیل می‌شود.
زیرا تا قبل از این که یک رشته کاری تبدیل به شغل نشود، نمی‌توان چالش‌ها و نیازها و مقتضیات آن را شناخت و برای آن برنامه‌ریزی کرد، در غیر این صورت امکان برنامه‌ریزی آموزشی برای هیچ جمع متفرقی وجود ندارد؛ اما هنگامی که جمع مشخص و تشکلی وجود داشته باشد، می‌توان برای آنها دوره آموزشی مدون و مشخص با در نظر گرفتن نیازهای آن طراحی کرد.
بعد دیگر و شاید هم مهم‌ترین عامل بقای حرفه‌ای شدن، نظارت است. حرفه‌ای شدن دو رو دارد. یک روی نخست آن ارتقا است که از دل آموزش و توانمندسازی و حفظ حقوق اعضای آن صنف حاصل می‌شود و روی دیگر آن نظارت است. به عبارت بهتر بدون‌نظارت نمی‌توان عوامل دیگر را نیز ارتقا بخشید.
همه این شواهد بیانگر آن است که بیش از هر چیز مشکل در حرفه‌ای نبودن گردشگری است، در بسیاری مناطق در بهترین حالت افراد به عنوان یک شغل گذرا به آن نگاه می‌کنند که همین امر منشا بروز بسیاری از مشکلات است؛ حتی می‌توان در برخی مناطق انتظار داشت که فعالیت‌ها و خدمات گردشگری به عنوان یک حرفه فصلی مورد توجه قرار گیرد، اما این فصلی بودن نباید تمایزی با حرفه‌ای بودن آن پیدا کند، زیرا هم‌اکنون در بسیاری از نقاط کشور مانند مناطق جنوبی بیشترین میزان گردشگر در 6 ماهه دوم سال است که اتفاقاً در بعضی موارد می‌تواند به عنوان یک نقطه قوت مورد توجه قرار بگیرد، اما مهم آن است که این فصلی و مقطعی بودن نباید منافاتی با حرفه‌ای شدن، ارائه آموزش، توانمندسازی شاغلان و نظارت بر آنها پیدا کند.
مریم چهاربالش
شکوه مشهد در نگاه سیاحان
هر تازه‌واردی حتی از روی کنجکاوی به نظاره این بارگاه و گنبد باشکوه آن می‌پرداخت. از دوره قاجار سختگیری در مورد ورود غیرمسلمانان به بارگاه زیاد شد که همین سبب می‌شود تا گروهی از جهانگردان و مسافران تنها از دور به تماشای این بارگاه مقدس بپردازند و تنها آنچه از بیرون دیده‌اند، شرح دهند. جالب است با وجود سختگیری‌های بسیار گاهی گروهی از این افراد به داخل حرم راه یافته و به شرح آن پرداخته‌اند.
قابل توجه در تور مشهد است که در دوره تیموری برخلاف دیگر دوره‌ها غیرمسلمانان نیز می‌توانستند این بارگاه را زیارت کنند. یکی از آنها کلاویخو بود که بارگاه امام رضا(ع) را زیارت می‌کند و مورد احترام مسلمانان واقع می‌شود. در زمان کلاویخو زیارت مسیحیان از مساجد و اماکن مقدس مورد مخالفت شیعیان قرار نمی‌گرفت و این موضوع از زمان آغاز سلطنت پادشاهان صفوی که مذهب شیعه، مذهب رسمی ایران قرار گرفت، متداول شد. ابن‌بطوطه، جهانگرد مراکشی سده هشتم هجری، سال 734 ه.ق به شهر مشهد سفر کرد و حرم امام رضا(ع) را از نزدیک دید و در سفرنامه‌اش از آن اینگونه نوشت: شهری بزرگ و پرجمعیت است... مشهد مکرم دارای گنبد عالی است و آن داخل زاویه‌ای است که پهلوی مسجد قرار گرفته و تمام آن بنایی درخشان و تابناک را داراست و دیوارهای آن با کاشی زیبا درست شده و روی قبر صندوقی از چوب است که با صفحات نقره پوشانیده شده و قندیل‌های نقره بر بالای آن آویخته‌اند و از فوق آن قبه از نقره است و بر در حرم پرده ابریشمی زربفت است و در داخله حرم انواع فرش‌های گوناگون گسترانیده‌اند و در برابر آن آرامگاه هارون‌الرشید قرار گرفته است که آن هم ضریحی دارد و شمعدان‌ها روی قبر گذاشته‌اند. از دیگر جهانگردانی که به این شهر مقدس سفر کردند و در موردش سخن گفته‌اند، کلاویخو است که این شهر را اینگونه تفسیر می‌کند :
مشهد، شهر عمده زیارتی هم این حوالی است و سالانه گروه بی‌شماری به زیارت آن می‌آیند. هر زائری که به آنجا رفته باشد، چون بازگردد، همسایگانش نزد او می‌آیند و لبه قبای او را می‌بوسند، چون دریافته‌اند که وی از زیارت چنین محل محترمی بازگشته است. این ایالت نیز از نام سلطان خراسان که از بازماندگان و فرزندان محمد(ص) است، نام یافته و سراسر آن به اسم خراسان مشهور گشته است.
دکتر جان ویشارد، پزشک آمریکایی در زمان مظفرالدین شاه از سوی سفارت آمریکا برای 20 سال از 1910 ـ 1891 میلادی به ایران سفر کرد و در مورد این شهر اینگونه می‌نویسد: در مشهد، مقدس‌ترین شهر مذهبی ایران، زندگی مردم متکی به زائران و مسافران است و این روحیه خود باعث می‌گردد که مشهدی‌ها مردمی زودجوش بار بیایند و چون در اکثر روزهای سال با اقوام و زبان‌های مختلف و مردم گوناگون سر و کار دارند، بتوانند با غریب‌ها خیلی زود پیوند آشنایی برقرار نمایند.
نکا، نگین شمال
این منطقه طی ۷۰ سال اخیر از توسعه محله یا روستای«تاریخ محله» جنب پلی روی رودخانه نکا به وجود آمده است. دور و بر نکا را دشت احاطه کرده و آب و هوای آن معتدل و مرطوب است. مجسمه و ظروف چوبی، حصیربافی، سفال و دستبافت‌ها از مهم‌ترین صنایع دستی نکا به شمار می‌آید. جاذبه‌های تاریخی ، فرهنگی و طبیعی آن امامزاده عبدالله، غار باستانی گمیشان ( پیش از تاریخ ) و چشمه آب معدنی قرمرض است.
حتی با وجود کارخانه سیمان ، اسکله نفتی و نیروگاه تولید برق نکا در ساحل دریا، وجود تنها سیلوی گندم مازندران وهمچنین مجاورت با ساری و بهشهر، وجه غالب اقتصاد منطقه کشاورزی و اشتغال روستایی است.
مسجدی به رنگ آسمان
از یک طرف فرقی نمی‌کند مهمان همان همسایه دیوار‌به‌دیواری باشد که شاید برای یک شب‌نشینی چند ساعته آمده یا عزیزی مسافر (و چه بهتر که به همراه خانواده) از شهری دور که بعد از مدت‌ها فرصتی دست‌وپا کرده تا چند روزی را در شهری دیگر مهمان بستگان و دوستانش باشد. اینها به کنار، فرض کنید قرار است یکی را که زیاد اهل سفر و ایرانگردی نیست، به شهر یا منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کنید دعوت کنید، اما به شرط این‌که این دعوت تصویری باشد. کار زیاد سختی نیست. یک عکس که به نظر شما می‌تواند معرفی‌کننده (و البته متمایزکننده) شهر یا منطقه‌ای باشد که شما در آن زندگی می‌کنید و چه بهتر که همراه با کمی خلاقیت باشد را انتخاب کنید و ...
خب، با این مقدمه موضوع کلی این قسمت از صفحه آخر «چمدان» مشخص شد که همین معرفی متفاوت از شهرها و منطقه‌های ایران از نگاه شماست و چه خوب که جزئیات آن را شما خواننده عزیز با عکسی که حتی می‌توانید با تلفن همراهتان بگیرید (البته در کادری افقی) تعیین می‌کنید. فقط مانده این عکس را که تقریباً می‌شود به ابعاد 9 در 13 (اندازه همین عکس‌های خانوادگی) به ایمیلchamedan. jamejam@Gmail.com بفرستید .
مسجد کبود یا همان مسجد جهان‌شاه در سال870 هجری قمری در تبریز بنا شده و به خاطر تنوع و ظرافت در کاشی‌کاری و به‌دلیل رنگ لاجوردی کاشیکاری‌های معرق آن به فیروزه اسلام شهرت یافته‌است. / عکس :سایت عکاسی دات کام
بهشت طبیعت، جزایر تاسمانیا
جزایر تاسمانیا را می‌توان جزایری در انتهای دنیا نامید. این منطقه بسیار زیبا را بهشت طبیعت نامیده‌اند. جزایر تاسمانیا در نیمکره جنوبی قرار دارد و تحت مالکیت کشور استرالیاست.
گردشگرانی که در جستجوی زیبایی و آرامش به این جزایر سفر می‌کنند می‌توانند از طریق مسیر‌های هوایی یا دریایی خود را به این جزایر که در 240 کیلومتری جنوب ایالت ویکتوریا و در دل اقیانوس آرام جنوبی قرار دارد، برسانند.
جزایر تاسمانیا از سوی یونسکو به عنوان شگفت‌انگیزترین و جادویی‌ترین مقصد گردشگری طبیعی در جهان معرفی شده است. این جزایر زیبا به همراه طبیعت وحشی و دست‌نخورده، سواحل آرام و رویایی در کنار اقامتگاه‌های مجلل و غذاهای بی‌نظیر همواره خاطرات زیبای خود را چنان در ذهن گردشگران حک می‌کند که در سراسر عمر خود از آن بخوبی یاد می‌کنند.
مروارید سیبری دریاچه بایکال
دریاچه بایکال در کشور روسیه و در سرزمین سیبری در جنوب کوهستان یابلونوف قرار دارد و عنوان بزرگ‌ترین دریاچه آب شیرین جهان را به خود اختصاص می‌دهد. البته این دریاچه عمیق‌ترین دریاچه آب شیرین جهان نیز محسوب شده و عمیق‌ترین نقطه آن بیش از 1620 متر عمق دارد. گذشته از زیبایی‌های مسحورکننده و جادویی این منطقه باید اضافه کرد که دریاچه بایکال زیستگاه بسیاری از جانوران آبزی منحصر به فرد در سراسر دنیاست. برخی از این جانوران عبارتند از: گراز دریایی سیبری و ماهی قزل‌آلای بایکال. دریاچه بایکال به عنوان مروارید سیبری نیز مشهور است و همواره گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کند. یکی از زیباترین مناطق این دریاچه، جزایر اولکون است که بدون تردید اقامت در آن برای شما خاطره‌ای فراموش‌نشدنی است.
امضای طبیعت،پارک پلیتوایس
قدیمی‌ترین پارک ملی در جنوب شرق اروپا، هشتمین رتبه این فهرست را به خود اختصاص می‌دهد. پارک پلیتوایس که در کشور کرواسی قرار دارد از سوی مردم این کشور به عنوان امضای طبیعت بر جاذبه‌های کرواسی نامیده
شده است.
آبشار بسیار زیبای پلیتوایس در واقع بزرگ‌ترین مجموعه دریاچه‌های پلکانی است که به وسیله آبشارهایی به هم متصل می‌شوند و از قرن نوزدهم تاکنون به عنوان اصلی‌ترین جاذبه گردشگری جنوب‌شرق اروپا شناخته می‌شود.
16 دریاچه متصل به یکدیگر که در قلب جنگل قرار گرفته‌اند دارای چنان درجه‌ای از زیبایی و آرامش طبیعی است که سبب شده همواره نام این پارک در فهرست جاذبه‌های طبیعی دنیا قرار بگیرد.
این پارک جنگلی علاوه بر دریاچه و آبشارهای زیبایش پوشیده از جنگل‌های انبوهی متشکل از درختان راش، صنوبر و کاج است. علاوه بر این درختان، انواع درختان میوه مناطق مدیترانه‌ای و آلپ نیز در این پارک طبیعی
وجود دارد.
میراث زیبای طبیعت جهان، رود جیوژایگو
سرزمین افسانه‌ای که به آسودگی در دل کوهستان‌های آبا در تبت واقع در شمال غربی ایالت سیچوان قرار گرفته است. دره و رود جیوژایگو هفتمین میراث زیبای طبیعی جهان از دید یونسکو شناخته می‌شود. قابل‌توجه‌ترین ویژگی این منطقه زیبا، آب شفاف و زلال رود است که با انعکاس تصاویر زیبای اطراف در آن طیف گسترده‌ای از رنگ‌های طبیعت را در برابر چشمان شما به نمایش می‌گذارد. بدون تردید مشابه این ترکیب رنگ‌های طبیعی و زیبایی‌های آن را در هیچ جای دنیا نخواهید یافت. اگرچه می‌توان دیوار چین را بزرگ‌ترین مقصد گردشگران در چین از جنبه تاریخی دانست، اما باید اذعان داشت منطقه جیوژایگو اصلی‌ترین هدف گردشگران برای بازدید از مناطق طبیعی در کشور چین محسوب می‌شود. مردم چین اعتقاد دارند این منطقه یکی از شگفتی‌های طبیعی جهان به شمار می‌رود. مناطق اطراف رود جیوژایگو زیستگاه بیش از 140 پرنده، گیاه و حیوان منحصربه‌فرد است که مشهورترین این جانوران خرس معروف پانداست.