10 شهر ممنوعه برای سفر گردشگران

اگر اهل سفر و گردشگری هستید البته نه از آن دسته که فقط معنی سفر را در اتاق هتل‌های 5 ستاره و خرید بلیت درجه یک هواپیما می‌دانند، بلکه از آن دسته که به معنی واقعی سفر می‌کنند مثل کسانی که با دوچرخه یا اتومبیل شخصی خودشان دور دنیا سفر می‌کنند و اگر برای سفر آینده‌تان مشغول جمع‌آوری اطلاعات هستید و هر نوع آگهی و تبلیغات در این زمینه را به دقت مطالعه می‌کنید، هیچ دقت کرده‌اید که همیشه در این‌گونه تبلیغات فقط از جنبه‌های مثبت مقاصد توریستی حرف به میان آمده و چهره واقعی آن منطقه برای شما توصیف نشده است؟ این آگهی‌ها همگی دست به دست هم داده‌اند تا هر خواننده یا بیننده‌ای را تشویق به مسافرت به آن منطقه کنند، اما آیا واقعیت همین است که می‌بینیم؟

البته برخی از سفارتخانه‌ها دراین‌باره اقداماتی انجام داده‌اند و برخی از مناطق خطرناک برای سفر را به مراجعه‌کنندگان خود اعلام می‌کنند، اما شاید این اطلاع‌رسانی بسیار دیر باشد، چون شما وقتی به سفارت مراجعه می‌کنید تا درخواست ویزا کنید در واقع نیمی از راه را رفته و مقصدتان را انتخاب کرده‌اید و کلیه کارهای مربوط به سفرتان را انجام داده‌اید که شاید تغییر دادن آن زیاد به نفع شما نباشد.

بنابراین توصیه ما این است که این مطلب را به دقت مطالعه و پس از آن بدرستی برای نزدیک‌ترین سفر خودتان برنامه‌ریزی کنید.

همواره آب و هوای یک منطقه و طبیعت آن یکی از دلایل جلب توجه گردشگران است، اما بسیاری از مکان‌ها در دنیا هستند که به دلیل ناامنی و آلودگی بسیار بالای محیطی خود منطقه‌ای بسیار خطرناک برای مسافرت هستند که البته زیاد هم درباره آنها اطلاع‌رسانی نشده است.

شهر کشتارگاه

از قدیم سواحل و کناره رودخانه‌ها بهترین منطقه برای چادر زدن و لذت بردن از طبیعت بویژه در فصول گرم سال بوده؛ شنا کردن و ماهیگیری در این رودخانه‌ها از تفریح‌هایی است که کمتر کسی از آن خواهد گذشت، اما رودخانه شامپانی، یک تالاب طبیعی در شیگاگو است. این رودخانه که شاخه کوچکی از رودخانه شیکاگو است، در قرن 19 میلادی به عنوان بخشی از کانال فاضلاب شهر در‌نظر‌گرفته شد و با وجود چند کشتارگاه صنعتی و راه یافتن فاضلاب آن کشتارگاه‌ها به این تالاب مشکلات زیادی را در منطقه به وجود آورد، تجمع بیش از حد خون‌های آلوده و اعضای داخلی بدن حیوانات کشتار شده باعث شد که این تالاب به یکی از تالاب‌های بسیار آلوده آمریکا تبدیل شود و بوی بسیار نامطبوعی کل منطقه را فراگیرد.

وجود آلاینده‌های زیستی در آب این منطقه سطح اکسیژن آب را به پایین‌ترین سطح خود رساند و بسیاری از آبزیان منطقه را از بین برد. دولت آمریکا سعی کرد این فاجعه را کنترل کند و مدتی به طور مصنوعی اقدام به تزریق اکسیژن فشرده به آب رودخانه کرد تا آبزیان باقیمانده را نجات دهد، اما متاسفانه نتوانست این روند را ادامه دهد. بنابراین پس از این حادثه این منطقه تقریبا خالی از سکنه شد و به یکی از بدترین مقاصد گردشگری در سطح آمریکا تبدیل شده است.

شهر معادن متروکه

شهر کلمبیا در آمریکا دومین شهر بدون گردشگر در این فهرست است. این شهر سال‌ها پیش و در اوایل قرن 19 میلادی ایجاد شد و به دلیل وجود معادن ذغال سنگ بسرعت شروع به پیشرفت کرد و با شنیده شدن سوت قطارهای بخار در آن تمدن در این شهر دمیده شد و سرعت رشدش چند برابر شد. سالن‌های سینما، هتل‌ها، تجارتخانه‌ها و بانک‌ها در این شهر یکی پس از دیگری افتتاح شد. صدای خنده و شادی کودکان منطقه را پر کرده بود، اما ناگهان سال 1962 میلادی یکی از این معادن آتش گرفت و بسرعت آتش به دیگر معادن نیز گسترش یافت. وجود گازهای سمی در معادن، آنها را خالی از معدنچیان کرد و کسب و کار در این شهر از رونق افتاد.

طی چند سال این منطقه بتدریج از سکنه خالی شد و رفته رفته متروکه و در نهایت سال 2007 میلادی به طور کامل خالی و بدون سکنه رها شد. پس از این اتفاق دولت آمریکا کدپستی این شهر را از فهرست شهرهای آمریکا حذف کرد و به این ترتیب هرگز این شهر به رسمیت شناخته نشد و با نصب تابلوهای هشداردهنده دورتادور آن از ورود هر مسافری به آن شهر ارواح جلوگیری شد.

آتشفشان مرگ

سومین شهر فهرست سیاه ما در کشور فقیر اتیوپی واقع شده، شهر دالول در منطقه شمالی کشور اتیوپی ساخته شد. این شهر که سال 1918 میلادی به عنوان یکی از شهرهای تجاری و مهم در مسیری تجاری و تردد قطارها ساخته شد در آن زمان از جنب‌وجوش بسیار مناسبی برخوردار بود و با هر بار عبور قطارها از آن شهر رونق ویژه‌ای در شهر ایجاد می‌شد.

این جنب‌وجوش پس از جنگ جهانی دوم رفته‌رفته کم شد تا جایی که دیگر قطاری از منطقه عبور نکرد. با توجه به وجود معادن بسیار بزرگی از نمک در منطقه، این شهر به طور کلی به کشور هندوستان جهت استخراج نمک از معادن فروخته شد و تقریبا دوباره زنده شد، ولی با فعال شدن آتشفشان منطقه دوباره غبار مرگ در شهر سایه افکند و برای مدتی هم آمریکا این منطقه را به عنوان یک ایستگاه تحقیقاتی آتشفشان در نظر‌‌گرفت که در نهایت به دلیل حجم گسترده فعالیت‌های آتشفشانی و آلودگی به گازهای سمی منطقه آن را رها کرد و دوباره ارواح بر شهر حاکم شدند از آن پس هیچ کس علاقه‌ای برای سفر و سرمایه‌گذاری در منطقه از خود نشان نداد.

شهر هسته‌ای

این منطقه در ایالت واشنگتن واقع شده و پیش‌تر به عنوان یکی از بخش‌های بسیار مهم کشاورزی منطقه بوده. این شهر سال‌ها به سرسبزی و محصولات کشاورزی خود شهرت داشت، اما سال 1943 میلادی دولت آمریکا تصمیم به تخلیه تمامی ساکنان منطقه گرفت و آنجا را به بزرگ‌ترین منطقه دفع زباله‌های هسته‌ای خود تبدیل کرد. البته مراکز بسیار بزرگی برای گسترش و تحقیقات در این زمینه نیز در آن افتتاح کرد. در طول جنگ جهانی دوم این شهر به‌عنوان بزرگ‌ترین مرکز تولید سلاح‌های هسته‌ای آمریکا بود. وجود کارخانه‌ها و زباله‌های هسته‌ای باعث شد که درصد آلودگی محیط اطراف شهر به بالاترین سطح خود برسد و سال 1980 میلادی دولت کارمندان خود را از این شهر خارج و هرگز اجازه عبور و مرور کسی را در این شهر نداد و شهر را با آلودگی‌های بسیار بالای هسته‌ای خود رها کرد.

شهر پیرمردهای 40 ساله

«نیژنی نودگورود اوبلاست» در کشور روسیه و 400 کیلومتری شرق مسکو است و البته به عنوان آلوده‌ترین شهر از نظر آلودگی‌های شیمیایی شناخته شده است. این شهر سال 1920 میلادی بنا شده و از ابتدا شاهد تغییراتی بنیادین بوده است. این شهر از اوایل سال 1941 میلادی و شروع جنگ سرد به بزرگ‌ترین مکان برای تولید سلاح‌های شیمیایی در اتحاد شوروی تبدیل شد. کارخانه‌های تولید گازهای سمی مثل گاز خردل، اعصاب و دیگر مواد شیمیایی برای تولید سلاح‌های شیمیایی در این شهر به سرعت ساخته شدند و همین سرعت در ساخت کارخانه‌ها باعث آلودگی بیش از حد منطقه شد به طوری که همه کارخانه‌ها سال 1965 میلادی به طور کامل تعطیل شدند. اما سطح آلودگی مواد شیمیایی در منطقه بقدری بود که منابع آب و حتی خاک شهر نیز آلوده به مواد شیمیایی شده و کنترل آن برای دولت هرگز امکانپذیر نشد.

اکنون این شهر حدود 250 هزار سکنه دارد که عمدتا در کارخانه‌های تولید سلاح و کودهای شیمیایی و آفت‌کش‌ها کار می‌کنند، اما آلودگی منابع طبیعی در منطقه باعث شده که متوسط زندگی مردان در منطقه 41 سال و زنان 47 سال باشد و تقریبا کمتر کسی علاقه‌مند به زندگی در این شهر آلوده خواهد بود. بنابراین تقاضای سفر به این منطقه نیز به پایین‌ترین سطح خود رسیده است.

بزرگ‌ترین حلبی‌آباد

این منطقه مسکونی در شهر شلوغ و پرجمعیت بمبئی واقع شده که در فهرست ما مقام ششم را به خود اختصاص داده است. این منطقه بزرگ‌ترین حلبی‌آباد آسیا شناخته شده و در بخش کوچکی از شهر بمبئی ساخته شده و محل سکونت هزاران هندی فقیر است. این منطقه هرگز از زیرساخت‌های شهری مثل آب آشامیدنی و فاضلاب برخوردار نبوده و همین امر باعث بروز آلودگی در سطح بسیار بالا در آن شده است. با توجه به عدم رعایت اصول شهرسازی بر اثر باران‌های موسمی در منطقه و بروز سیل بسیاری از ساکنان این منطقه هر ساله جان خود را از دست می‌دهند. نبود سیستم بهداشتی و سرویس‌های بهداشتی در این منطقه باعث شده که بیماری‌های واگیردار در سطح بسیار بالایی در این حلبی‌آباد شایع شود. برای مثال طبق آمار دولت هندوستان برای هر 1444 نفر فقط یک سرویس بهداشتی وجود دارد. بنابراین می‌توانید تصور کنید که سطح آلودگی در این منطقه از شهر بمبئی چقدر بالاست، اما این منطقه پس از اکران فیلم بسیار معروف میلیونر زاغه‌نشین در جشنواره‌های جهان از شهرت دیگری نیز برخوردار شد، اما تغییری در اصل آن داده نشده است.

شهر غبار

شهر لیفن که یکی از شهرستان‌های کنار رودخانه استان شانشی در جنوب کشور چین است رتبه هفتم را به خود اختصاص داده. این شهر با حدود 5 میلیون سکنه به عنوان یکی از شهرهای آلوده جهان شناخته شده است. آلودگی محیط زیست در این منطقه به‌دلیل وجود نیروگاه‌های تولید برق که سوخت آنها ذغال سنگ است به وجود آمده است. این کارخانه‌ها برای تولید برق مجبور به سوزاندن ذغال سنگ هستند و هر ساعت حجم غیرقابل تصوری از غبار سمی و دود را به آسمان شهر تزریق می‌کنند.

دولت مرکزی چین با سانسور اخبار و کنترل بسیار شدید جراید هرگز اجازه انتشار مشکلات این شهر را نداده اما طبق گزارش‌های تایید شده سازمان جهانی بهداشت، تقریبا همه ساکنان این شهر از ناراحتی‌های تنفسی رنج می‌برند. این مردم مجبور هستند همیشه از ماسک‌های تنفسی در طول روز استفاده کنند یا این‌که به دلیل غبار ناشی از دود کارخانه‌ها همیشه باید چراغ منازل خود را روشن کنند تا نور کافی داشته باشند. طبق گزارش‌های بین‌المللی درصورت تعطیلی کارخانه‌ها مدتی طول خواهد کشید تا ساکنان شهر آسمانی صاف و بدون دود را تجربه کنند.

گردشگری با دزدان دریایی

‌منطقه بنادیر‌‌که در شهر موگادیشوی سومالی واقع شده رتبه هشتم فهرست سیاه ما را به خود اختصاص داده است. اگر قصد سفر به این منطقه را دارید هرگز امنیت جانی شما تضمین نخواهد شد. بنابراین باید بیشتر فکر کرده و دقیق‌تر برنامه‌ریزی کنید. این شهر ساحلی که قرن‌ها به عنوان یکی از بنادر مهم تجاری کشور سومالی بوده در اثر ناآرامی‌های گسترده در کشور و جنگ‌های داخلی این منطقه به دست شورشیان نظامی افتاد و به ناامن‌ترین منطقه در سطح کشور سومالی تبدیل شده است. قتل و خونریزی و تجاوز از جمله اخبار بسیار عادی در سطح شهر است که تقریبا هر مسافری را از سفر به این منطقه منع خواهد کرد. امروزه اسم این منطقه به دلیل وجود و حضور دزدان دریایی نیز بسیار مشهورتر از قبل است و باعث تشدید نا‌امنی در سطح جامعه این شهر شده است.

قتل، غارت و بیماری!

کمون، یکی از پرجمعیت‌ترین مناطق شهر پورتوپرنس است که البته مرکز تجمع بسیاری از افراد فقیر در این کشور نیز شناخته شده است. این شهر در واقع هیچ‌گونه خدمات زیربنایی را به خود ندیده؛ فاضلاب، پلیس، آموزش و پرورش و.... دیگر خدمات هرگز در این شهر وجود خارجی نداشته‌اند.

این شهر از نظر خدمات شهری در پایین‌ترین سطح خود قرار دارد که پس از زلزله بسیار بزرگ این منطقه مشکلات بیشتری در شهر نیز حاکم است. علاوه بر بیماری‌های واگیردار نا‌امنی نیز شهر را به منطقه‌ای خطرناک برای سفر تبدیل کرده است. قتل و غارت و تجاوز هر روز در این شهر بسیار بیشتر می‌شود. به‌دلیل تعداد بالای آمار بیسوادان در بین مردم دیگر دولت‌ها و بنگاه‌های خیریه نیز نتوانستند مشکلات این شهر را از بین ببرند.

از طرفی آمار بسیار بالای مبتلایان به ایدز در این شهر نیز خطری جدی برای ورود هر گردشگری به شهر است و به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود حتی با وجود طبیعتی زیبا به این شهر سفر کنید.

صبحانه با طالبان

این شهر که در نزدیکی شهر کراچی و پایتخت کشور پاکستان واقع شده، آخرین جایی است که به شما پیشنهاد نمی‌کنیم بروید. اگر قصد سفر به کشور پاکستان را دارید سعی کنید مسیر خود را به گونه‌ای تنظیم کنید که از این منطقه سر در نیاورید. این شهر 3 میلیون نفری به عنوان مرکز تروریست مالی منطقه شناخته شده و سازمان ملل نیز این شهر را به عنوان خطرناک‌ترین گزینه برای سفر به گردشگران اعلام کرده است. شنیدن صدای شلیک و انفجار امری بسیار عادی در منطقه است و مردم به آن عادت کرده‌اند.

عماد عزتی