حافظیه
در شمال شهر شیراز و در جنوب دروازه قرآن، حافظیه قرار دارد. آرامگاهی که شیوه معماریاش به سبک دورههای هخامنشیان و زندیان است.
ساخت آرامگاه برای حافظ به قرن 9 بازمیگردد که میرزا ابوالقاسم گورکانی، عمارتی گنبدی بر مزار حافظ ساخت، ولی ساخت آرامگاه حافظ به همین جا ختم نمیشود و افراد زیادی برای مرمت و بازسازی آن تلاش کردهاند؛ از شاهعباس صفوی و نادرشاه افشار گرفته تا کریمخان زند و طهماسب میرزا (مویدالدوله) و خیلیهای دیگر و هر بار شکل و شمایل حافظیه متفاوت از قبل میشده است تا این که در قرن 14 با طراحی آندره گدار فرانسوی و با همیاری علی اصغر حکمت و دیگر افراد، حافظیه به شکل کنونی درآمد.
آرامگاهسعدی
آرامگاه سعدی در خانقاهی قرار دارد که سعدی اواخر عمرش را در آن سپری کرده است. این آرامگاه را هم بارها و بارها مرمت کردهاند، اما یک بار در سال 998 با حکم یعقوب ذوالقدر ـ حکمران فارس ـ آن را بهکلی ویران کردهاند. بازسازی بعدی آن را کریمخان زند در دو طبقه با معماری خاص خودش انجام داد. آرامگاه سعدی با وجود مرمتهای چندباره تا سال 1329 با همان معماری زمان کریمخان باقی ماند تا این که با کوشش على اصغر حکمت و توسط انجمن آثار ملى ایران، بقعه کنونى براساس طرح مهندس محسن فروغی و علی صادقی ساخته شد.