اندکی آهسته ران

حالا درست 89 سال از احداث نخستین راه‌ها در ایران می گذرد؛ نه این که تصور شود ایرانمان پیشتر بدون جاده بوده، بلکه منظور جاده‌هایی است که با هدف حمل و نقل با وسایل نقلیه جدید احداث شدند و این مساله درست سال 1301 اتفاق افتاد. حالا این جاده‌ها در سراسر کشور به صورت خطوطی مارپیچ و مستقیم در دل جنگل و کویر امتداد یافته‌اند.

در حال حاضر سالانه از 350 میلیون سفر در کل کشور، 250 میلیون آنها جاده‌ای است؛ این آمار را قائم‌مقام وزیر راه و شهرسازی در گفت‌و‌گو با ایسنا عنوان کرد؛ آماری که در نگاه نخست تنها یک عدد بزرگ به نظر می‌آید، اما تامل بیشتر به چنین حجم سفری نمایانگر یک پتانسیل قوی است که می‌توان حتی در طول مسیر و خود جاده‌ها از آن بهره‌های فراوان گرفت که این بخش ماجرا مربوط به مسائل کلان مدیریتی است.

اما این که هدف از سفر، تنها رسیدن به مقصد نیست، اصلی پذیرفته شده برای همگان است؛ می‌توان در این قسمت نگاه جزئی‌تری به ماجرا داشت. مساله مهمی که در سفر رخ می‌دهد در خود «سفر» نهفته است. سفر یک اتفاق، جابه‌جایی و پویایی است که می‌توان جاده را بخش اصلی ماجرا در فرآیند سفر به شمار آورد. اصلا شاید خود جاده هدف باشد و ما از آن غافلیم. به‌طور‌مثال لابد از خطرهای جاده هراز بسیار شنیده‌اید و هر بار هم سفرتان با مقداری چاشنی دلهره همراه بوده است.

این که باید در جاده احتیاط کرد کاملا به جاست، اما فراموش نشود در همین جاده وهم‌انگیز هراز زیبایی‌های زیادی، چهره خود را از شما پنهان ساخته است، مکان‌هایی که هر کدام خود می‌تواند مقصود و منزل اصلی‌تان در سفر باشند. جاذبه‌هایی همچون دره گل زرد،‌ آبشار ملک بهمن، آبگرم لاریجان، منظریه،‌ استله سر و... در جاده هراز هستند که اگر کمی تامل کنید این زیبایی‌ها ، نقش خوش‌نگار خود را بر شما عیان خواهند ساخت.

اندکی صبر، جاده‌های جنگلی، جاده‌های روستایی و جاده‌های ساحلی حتما خاطره‌های بسیاری را برای شما تداعی می‌کنند. از یاد نبریم که سفر همین خاطره‌هاست.

اما گذشته از این ماجرا و در یک نگاه ماکروسکوپی، می‌توان جاده‌ها و نقش آنها را در اقتصاد محلی و منطقه‌ای با توجه به حجم بالای تردد، بسیار بااهمیت به شمار آورد، اما این اهمیت هنگامی نقش تاثیرگذار آن نمایان خواهد شد که مسوولان ذی‌ربط اندک اهتمامی به این موضوع بدهند. به بیانی ساده‌تر اندک توقفی در طول جاده می‌تواند اقتصاد یک روستا یا مکان را متحول کند؛ فرآیند سفر و گردشگری به سادگی می‌تواند موجب شکوفایی بسیاری از مناطق ناشناخته در مسیرها شود.

اما از این مساله با اهمیت چنان سریع عبور خواهیم کرد که چنان از خود جاده پای بر پدال سرعت، پیش می‌رویم. یک بخش از این ماجرا اندک ذوقی می‌خواهد و مابقی آن اندک همت از سوی مسوولان. حتما می‌دانید که بسیاری از جاذبه‌های مسیر هیچ‌گونه نشان و علامتی ندارند، وجود یک تابلوی راهنمای ساده برای آغاز کار گره‌گشا خواهد بود هر چند این تمام آن چیزی نیست که برای رونق گردشگری یک منطقه انتظار می‌رود، اما آغاز داستان باشکوهی است که رخسار زردگون یک منطقه را رنگ سبز بهاری خواهد بخشید. داستان ارتباط اشتغال و گردشگری، نقش گردشگری در تولید، درآمد، رفاه و... داستان‌های مفصلی است که در تمام کره خاکی ذهن متولیان امر را به خود مشغول داشته است.

اندکی آهسته ران، جاده‌ها را باید دریافت. جاده تنها برای رسیدن نیست شاید مقصود خود جاده باشد و ما غافل از این مساله، پی مرادی دیگر «گرد جهان می‌گردیم».

سامان عابری